Monday, December 03, 2007

Annanne ve Dede Hatiralari

Gecen bir video gelmis arkadasimdan. Pazar gunleri bir eglence programinda Vestel'in sundugu bir cizgi adam vardi. Hatirlamak isterseniz ve daha fazlasinida seyretmek isterseniz buraya bir tik.

Anneannem

Her Pazar anneannemi ziyarete giderdik. Bizi balkonda beklerdi rahmetli. Televizyonu eski bir televizyon dolabi gibi birseyde dururdu. Surgulu bir kapagi varid seyredilmeyen zamanlarda kapali duran. Cenk Koray'in telekutu programi vardi o zamanlar. Kutunumuzu acayim yoksa diger hediyelerimi istersiniz diye sorardi arayanlara.

Bu odada ortaligi sicacik tutan sobasi vardi. Annem uzerinde demlenen cayi beklerken kedi gibi kivrilirdi yanina. Bazen sobada citir citir hamsi pisirirdi ananem ve biz parmaklarimizi yalaya yalaya yerdik.

Teyzem, 5 kardesin en buyugudur. Annem ise en kucuk. Aralarinda cok yas farki oldugundan teyze tarafindan kuzenlerim annemin yasina yakindir. Onlarin cocuklari bize daha yakin. Dolayisiyla ananem vefat ettikten sonra teyzemi ananem gibi gormeye baslamistim. Buyuk ve ortanca dayimda hep ayni binada oturmuslardi. Kucuk dayim ise zaman zaman orda zaman zaman baska bir yerde. Dolayisiyla bizimle ayni yaslarda olan kuzenlerle bol bol oynardik. Hava guzelse bahcede oynardik. Seksek, zarf, iki bahcenin arasindaki duvarda yurume ve o duvari file gibi dusunup voleybol oynardik. Saklanbac oynayacaksak diger bahcenin saklanilacak daha cok yeri oldugundan oraya saklanirdik. Oglenleri ananem bize bol malzemeli ekmekler hazirlardi.

Eger hava soguksa oyun alanimiz ananemin salonu olurdu. Zaten bayram seyran ziyaretleri haricinde bir biz kullanirdik o salonu. Kucuk bir vitrindeki tabaklar bizim evcilik takimlarimiz haline gelirdi. Birde ne ise yaradigini anlamadigimiz bir alet vardi. Sonradan ogrendigim kadariyla ceviz gibi seyler ogutmek icin kullanirmis. Biz evcilikte yemek niyetine onda ekmek ufalardik. Onun disinda ogretmencilik oynardik surekli. Birde bizim 'imam bayildi' gibi garip bir oyunumuz vardi. Sanki bu oyundan daha once bahsetmistim diye hatirliyorum ama onu defterime yazmisda olabilirim. Neyse, bu oyunu zaten orada oturanlar disinda bilen pek kimse duymadim :) Birde gemicilik oynardik. Detaylarini hatirlamiyorum ama sancak ve kic diye surekli bagristigimiz hatirliyorum.

Bazen ananemin odasina girip aynali ahsap dolabini karistirip elbiselerini giyerdim. Oyle ahim sahim bir zevki yoktu, gayet basit elbiselerdi. Ama uzerime kocaman kocaman oldugu icin komik gelirdi. Aynanin karsinda kikirdar dururdum.

Eger orada kalacaksak divanda yavas yavas uykuya dalardim annemlerin sessiz sessiz konusmalarini dinlerken. Bazen onun odasinda birlikte uyurduk. Hani bebeklere dudaklarimizi titrestirip puuuuurrrr gibi bir ses cikaririz ya, iste onun gibi ufak ufak horlardi canim ananem.

Sabah ise ananemin sobayi tekrar yakmasini seyrederdim. En cok kullerin temizlenme kismi ilgilendirirdi beni. Niye bilmiyorum ama odun olarak girip kul olarak ciktigi icin ilginc gelirdi herhalde :)

Ananemin bazi kelimeleri anlasilmazdi. Bir gun ablama dolaptan kerez getir demis, ablamda dolaba bakip kerez ne acaba diye bakip eli bos donmustu. Ananem 'hani kerezler' diye sorunca ablam sinirli sinirli 'kerez ne anane, yok oyle birsey dolapta' gibi birseyler soylemisti. Sonra ananem kalkip kerezi getirdi. Bildigimiz kiraz cikmisti bu kerez denen sey.

Birde pepecura diye bir sey vardi. Ananem disinda yapan kimseyi gormedim gerci ama Karadenizli olanlar belki bilirler. Kara uzum tatlisi. Ya da eksisi mi desem acaba. Mosmor, istah acici bir muhallebi kivaminda bir goruntu dusunun ama tadi eksimsi. Ilginc birseydi.

Annemin babasi olan dedem, annem daha 3 yasindayken gemide cikan bir yanginda olmus. Babamin babasi olan dedemde bizimle yasardi. Babanem ben dogduktan sonra olmus. Ben o yuzden dedemle ananemin iki yasli insan olarak neden evlenmediklerini sorar dururdum bizimkilere :)

Ananem, evini cok severdi. Bize kalmaya gelse baslardi hemen yok ben evime gideyim ciceklerim beni ozlemislerdir diye. Nitekim hastanedeki son gununde de beni evime yollayin diye tutturmus doktorlara. O cok sevdigi evinde kapatti son olarak gozlerini.


Dedem



Dedemle kardesimin adi aynidir. Ayni odada kalirlardi. Ayni yatakda uyudular senelerce. Ikisinin ayri bir iliskisi vardi hep.

Dedem beni patlican dudakli diye cagirirdi. Bu ismi, sinirlendigimde veya birine bozuldugumda buzusturdugum dudaklarim sayesinde almistim. Bana 'gel kulagina birsey soyleyecegim' dediginde anlardim ki ya su isteyecek ya da orta sekerli Turk kahvesini. Onun kahvelerini hep ben pisirirdim. Tek fincanlik bir cezvede bana nasil kopuklu kahve yapilacagini gostermisti. Fincani bile isitiyordum atesin yanina koyup. Cezvedeki kahve fokurdanmaya basladiginda atesten almadan hafif yan tutardim agzi fincana dayali olarak. O kahve yavas yavas kabarip fincana dokuluverirdi en kopuklusunden. Birde disari cikacagi zaman ceketini veya paltosunu genelde ben tutardim. Ayakkabiligin tepsine tirmanip ancak yetisirdim boyuna. Bazen pek inatci olurdu. Videoda gorunen o oymali agir mobilyalardan, agir kadife perdelerden ve temizlemesi saatler suren kristal avizelerden ancak dedem vefat ettikten sonra kurtulabilmisti annem.

Bizimle Cinarcik'a da gelirdi ama fazla kalmaz ve alir basini giderdi. Arkasi neredeyse karavan gibi olan bir kamyoneti vardi. Ona atladigi gibi solugu Armutlu, Bursa gibi yerlerde alirdi. Gelmezdi birkac gun. Bazende bizim dukkanda kalirdi. Dukkanin en ust katini ev gibi yapmisti. Mutfagi, tuvaleti, bir odasi vardi. Herhalde bizden bunalip kafa dinlemeye gidiyordu :)

Bazen cok asabi olurdu. Bidi bidi bidi konusurdu. Babami soverken annemi yuceltirdi, 'gelinim benim, kizim benim, o olmazsa ben napardim' diye. Bazende tam tersini yapardi. Hastaliginda sirtinda tasiyip altini bile temizlemis olan anneme, 'bana hic bakmiyor' diye gelenlere sikayet ederdi :) Hasta oldugu zamanda sozde yemeklerine dikkat ediyormus gibi yapardi ama cani hep et isterdi hep bol tereyagli birseyler isterdi. Yedikten sonra da yemem lazimdi derdi. Birde annemden kacak sigara icmeye calisirdi. Ne komik, annem ondan gizli icerdi, o da annemden :) Babamla karsilikli raki ve sigara ictigi halde babamin onun yaninda Turk kahvesi icmesine icerleyecek kadar da garip bir adamdi dedem.

Bir ara verem olmustu. O zaman zor zamanlar gecirmistik hepimiz. Heybeliada'da bir hastaneye yatirilmisti. Biz haftasonlari ziyaretine giderdik. Veremden kurtuldu kurtulmasina da yinede fazla dayanamadi diger hastaliklara. Bir kere yine cok kotu bir halde hastaneye yatti. Hazirlayin kendinizi, olebilir demisti doktorlar. Ama onlar bunu dedikten sonra dedem bir anda canlani vermisti. Her zamankinden daha dinc bir haldeydi ve eve yolladilar. Evde de boyle birkac gun gecirdikten sonra tekrar durumu kotulesmeye baslamisti. Bazen duvara vurup kapiyi acin diye sayikliyordu. Bazense annemin anlattigina gore babanemle sanki oradaymis gibi konususuyormus. Ve boylece son bir kez hoscakal demek icin tanidiklar gelip gitmeye baslamislardi.

Okuldan cikmis eve geliyordum. Sanirim ortasondaydim. Apartmandan cocugun biri bana dogru gelip deden gitti dedi. Bende gulerek 'nereye gidecek, hasta o, evde yatiyor' dedigimi hatirliyorum. Herhalde cocugun 'gitti' derken, dedemin o meshur gezilerinden birine gittigini dusundum o aklimla. Eve girince gozleri aglak bir suru insan gorunce anlamistim nereye gittigini...

Vestelin cizgi adamini seyredince o gunlere gitti aklim. 1990'a kadar yasanmis guzel hatiralardi. Hayir duasi istediler herhalde benden.

11 Yorum:

nilly said...

En kucuk kuzenden ilk yorum geldi. Birde onlari buraya yorum yollamaya alistirabilsem :)

{sevgili nilly'cim sen cok tatlisin. ben kuzenler arasinda sizin kucugunuzum ama ancak sen hatirlatinca animsadim. hem gozlerim
doldu, hemde cok guldum . ceviz dovulen seyi cok net hatırlıyorum, imam bayidi oyunu, digerlerini hepsi cok guzeldi
ayrica yusuf un kucukluk halide cok tatli eger babamin kucukluk hali oysa benim bebegim olunca da babama yada yusuf a benzerse
cok guzel olacak cok opuyorum hepinizi kuzencikler ......
(pepecurayı cok severim hele istanbul a don annem sana yapar hep birlikte yeriz yani babanemin disinda da yapanlar var.bide
N'in kerez muhabeti cok komik optum}

yalnızlar kraliçesi said...

Ne güzel geniş bir aileyle sevgiyle büyümüşsünüz. Türlü oyunlar oynar, hiç akşam olmasın isterdik. Şimdiki çocukları düşündükçe üzülüyorum, tek arkadaşları bilgisayar. Evden çıkmak istemiyorlar. Oysa biz ne oyunlar yaratır, enerjimizi tüketirdik..

nilly said...

Merhaba kralicem,
Ne kadar haklisin simdiki cocuklar hakkinda. Ama bu bilgisayar oyle garip birsey ki bizide bagliyor buraya. Kendimden cok iyi biliyorum :) Ama en azindan cocuklugumuzu cocuk gibi yasayabildik.

zilsizzarife'nin yeri said...

Nillycim yazdıklarını okuyunca içim burkuldu ama kerez olayına çok güldüm.Hepsinin mekanı cennet olsun Allah rahmet eylesin:)

nilly said...

Saol zilziszarifcim. Bu yazi sayesinde kuzenler arasi oyle bir ani maillesmesine basladik ki bizi taaa nerelere goturuyor. Tavziye ederim sizde yapin :)

Anne ve Bebisi said...

Allah rahmet eylesin ikisini de. Ne guzel, ne huzunlu anlatmissin. Gozumun onunde canlandilar. Bu blogun back up'ini almalisin. Cok guzel yazilar yaziyorsun.

nilly said...

Esracim tesekkur ederim. Bu bloglarin back up'i aliniyorsa almak isterim tabi ama daha kesfedemedim. Birde usenmeyip daha duzgn yazabilsem. Bazen hizli hizli yazicak diye hem kelimeler kargacik brgacik oluyor hemde cumleler. Birde Turkce karakter kullanmak isterim ama o zaman elim cok yavasliyor. Mehmed Kaan Bey nasillar, gelicem yakinda ziyaretinize yine. Su facebook'dan basimi kaldirabilsem :)))))

Dikkat! biyo var ! said...

Tık tıklaeı açmadım,yatıcam çünkü.Yazın çok hoştu ama.Kalabalık aileler şimdi yok.
Kerezi bende çok severim bu arada.
Bi ara dedenin videosunu izlerim.Zeytini bugün mugletle çok mutlu ettiğin için allahda seni mutlu etsin Niliyymmm

CaDı said...

Allah ruhlarini sad etsin guzelim, ne guzel iyilikleriyle aniliyor iyi insanlar! Ben videolari izleyemiyorum Tunus ta yassak malesef:(( Yazin harikaydi ama, ayrica Imam bayildi oyununu bizde oynardik, ben imami bayiltan evin hanimi olurdum:)) Gercekten biz gecis doneminde oldugumuz icin cocuklugumuz harika gecti:)) Okurken yazini bende bende dedim hep:))

Bana yorum birakmissin ya dediklerini yapmayi cok isterdim, tek tek anlatayim fotograflari falan ama inan bos zaman bulamiyorum yazacak:(( Is stresinden bunalima giricem yakindaaaa...

Asortik Krep said...

Mekanı cennet olsun aile büyüklerinin..
Okurken içimden bir yerlerde bir şeyler sızladı..
İnsan belli bir zamandan sonra demek ki eski mutlulukları hatırlayıp mutlu oluyor.Ne garip!

nilly said...

Cadicim, senin de imam bayildi oynunu bildigine cok sasirdim. Kime bahsetsem 'haa o ne ku' diye br tepki aliyordum. Bizde de genelde kardesim olurdu ve cok eglenirdik. Ayni seyi tekrar tekrar yapmakdan ve seyretmekten hic bikmazdik :)

Asortikcim saol. Bazen boyle aklina dusuveriyor insanin o eski anlar ve her ne kadar bazilari huzunlu anilarda olsa hatirlamak guzel.