OBJECTION!

'Savunma Makami' olarak 'Idda Makaminin' iddalarina karsilik vermek istiyorum your honor :P

Biliyorum Biyocum benden de cevap bekliyorsun. Facebook'daydim sekerim ancak vakit buldum.....dermisiiiiiiiiiimmmm...

Ben yazimda dedigim gibi oraya giris sebebim yabanci hocalarla irtibati kopartmamakdi. Sonra baktim ki Turkler gelmeye basladi.

Ben Amerika'ya geldigimden beri bos kaldigim anlarda, ozlem duydugum anlarda aklima eskiler gelip dururdu. Ben normalde unutkan biriyimdir. Daha dogrusu gereksiz seyleri hatirlayip gerekli olanlari unutanlardan. Kendimi pek bir 'Dori' gibi hissettim simdi :) Burada ise hatirlamaya basladigim seyler beni cok sasirtmaya baslamisti.

Oyle ya da boyle ben bir suru sey hatirlamaya basladim. Hatirladikca daha detaylari hatirlamaya basladim. Bazen google'da tanidik isimleri ariyordum ama hic kimseyi bulamiyordum.

Uzakta olmam bu tur seyleri dusnmemi fazlalastirdi. Eskiyi ben hep ozlerim zaten. Belki daha eglenceli, sorunsuz bir yasam oldugu icin. Cocukluktan genclige gecis doneminde aslinda hayatim ne kadar guzelmis. O zamanlar gitmesi cok zor gelen okulun zorlugunun sadece girilen bir kac sinav oldugunun ve geri kalaninin arkadaslarla gecirilen guzel anlar oldugunun farkina coktan varmistim.

Buyumenin aslinda o kadarda eglenceli bir sey olmadigi, is, guc para kazanma derdine girilip o eski tadlari, eglenceleri, sorunsuzca yasanilan gunlerin artik geride kalmis olmasi hicde sevimli bir olay degil.

Yasda 30'a varinca artik o eski neseli gunlerin geri gelmeyecegini kavrayip uzulmem de ondan. Kucukken teyzelerin, amcalarin bizlere dedikleri 'kocaman olmussun','senin kucuklugunu bilirim ben','elimde buyudun ayol' gibi soylemleri artik benimde kullanmaya baslamis olmam artik benim de o teyzeler grubuna girdigimin acikca bir gostergesi. Burada 18-25 yas arasinda tanistigim ve birlikte disari cikip gezdigim genclerin bana abla demesi tuhaf geliyor ve bana demeyin abla mabla diye uyariyorum. Abla'lara baslarsak, teyzelerede o kadar yaklastik demektir. Bu teyzelik yegeninizin dedigi teyzelik degil, komsunuzun cocugunun ya da yolda tanimadiginiz bir cocugun kullandigi teyzecilik...

Tamam, tamam lafi baglicam bir yere. Ben bu facebook'ta buldugum her eski arkadasim ve tanidigimda mutlu oluyorum cunku her biri bana baska anilarimi hatirlatiyor. Ilkokuldan tutunda is yasamima kadar hayatima giren cikan kisilerli tekrar bulmak. Istereyek yollarimiz ayrilmamisti ama guzel bir sekilde yine karsilasma firsatimiz oldu. Onlarin hayatlarinin ne yonde gelistigini gormek, resimlerine bakarak neler yaptiklarini gormek, yillar sonra nasil bir simaya kavustuklarini gormek benim hosuma gidiyor.

Ilkokul arkadasimin resimlerine bakarken ortaokuldaki sinif resimlerinde benim eski is arkadasimi bulmak cok ilgincdi. Daha da ilginci o eski is arkadasimin resimlerine bakarkende onun baska bir ilkokul arkadasimin arkadasi oldugunu goremek daha bir ilgincti. Ve bu arkadasimin Amerika'da yasadigini hem de bana 2 saatlik bir mesafede oturdugunu ogrenmek daha da ilgincti. Bazen deriz ya dunya kucukmus diye. Kucukmus iste. Ama koskacaman sanal alem kucuk dunyaniza buyuk supriz yapiyor. Benim zaten burada sanal alemden baska fazla bir secenegim yok!

Senelerdir tanidigim insanlarin mail atmasini beklemekten yoruldum. Ilk yillarimda herkese mail atmaya calisiyordum. Bazen kisa bazen uzun anlatiyordum yasadiklarimi. Eger sanli bir gunde olup birkac cevap alabiliyorsam seviniyordum. Benim ister kisa ister uzun olsun bu maillerime gelen cevaplar ise genelde cok kisa oluyordu. 'Hersey ayni, ne anlatayim ki...' diye ozetin ozeti cikartilmis mailler. Nasil hersey ayni? Hicde degil! Kiminiz evlenmis, kiminiz cocuk sahibi olmus, kiminiz is acmis, kiminiz yeni ise girmis, kiminiz hastalanmis, kiminizin yakini vefat etmis, kiminiz oraya gitmis, buraya gitmis...Neden paylasmak, biraz haberdar etmek bu kadar zor geliyorda diger web sitelerinde tanimadiginiz insanlari sayi olarak kabarmaya baslamis arkadas listenize alip surekli mesajlasmak zor gelmiyor?

Hergun MSN'e girdikleri halde iki satir yazmaya usenen insanlarin ben kirkyilin basinda online oldugumda 'aaa, nerdesin, kac zamandir girmiyorsun' diye stem etmelerinden bunaldim. Ben girmiyor olabilirim ama sen hergun girdigine gore yazisiyorsun ve internette vakit geciriyorsun, mailinide acip hergun kontrol ediyorsun. Neden banada iki satir yazip mail olarak atmiyorsun?

Eski tanidiklarimin ama yeni kavustuklarim bana hergun facebook'dan iki satirda olsa mesaj atiyorlar. En azindan simdilik. Zaten ben de bunun surekli bir kavusma olmadigini, bir sure sonra herkesin kendi alemine dalip gidecegini biliyorum. Ama su anda onlarla yazismak, onlara sanal hediyeler gonderip almak, sticky notlar birakip, fun wall'da salakca cizimler yapmak keyiffli geliyor ve uzakta oldugumu unutturuyor.

Bende bu yuzden daha daha eski tanidigim insanlari buldugumda seviniyorum. Listeme tanimadigim kimseyi almiyorum. Buna benzer diger sayfalarda da tanimadigim kisileri eklemiyordum. Nasil olsa o kisilerde uc bes mesaj sonra yok olup gidecek bari ben tanidigim eskilerden uc bes haber alayim...

Yine cok uzattim. Bir daha okuyup duzeltme islemide yapamayacagim cunku yaparsam araya yine bir suru sey daha eklerim. Zaten coktan yatmam gerekirdi ve hala ayaktayim. Sabah 6.30'da yola cikiyoruz. Dondugumde kim, kiminle, nerede ve nasil seklinde bir post hazirlayacagim...insallah...

OZEL NOT: Biyocum, sana karsi cikmak veya facebook'u savunmak icin yazmadim haaa sakin bana delirtici yorumlarindan yazma ;P Burada yazdigim bazi seyleri zaten yazmak istiyordum. Teyze muhabbeti ve MSN olayi ve gercekten arkadas oldugumuzu sandigimiz tanidiklarimiz gibi... ama bir turlu bir konu altinda toparlayamamistim. Bu yaziya kismet oldu :)

Veeeeee son olarak:

Facebook'a dalmayin, Facebook'suzda kalmayin :)