Canim Istemiyor ama Yan Cebime Koy

Canim cok sey yazmak istiyor ama yazmak istemiyor. Canim cok sey soylemek istiyor ama soyleyemiyor. Bunlari canim mi istemiyor, icim mi istemiyor yoksa ben mi istemiyorum, yoksa d) Hic biri e) Hepsi MI?

Boyle anlar kac kere yasiyoruz hayatimiz boyunca? Kac kere istemedigimiz seyleri zorla yapip, istediklerimizi dillendiremiyoruz? Bakmayin aslinda ak sut gibi gorunen yasantilarimiza. Biz aslinda 'benim, senin, onun' degilde, 'bizim, sizin, onlarin' hayatini yasiyoruz.

Herkesin kendinde bile zor itiraf ettigi sirlari yok mu? Istemediginiz halde kac kisiye 'sacin guzel olmus' diyerek yalan soyleyip, 'sacim cok guzel olmus degil mi' diye gercekten sormak istedinizde soramadiniz? Veya 'sacin cok guzel olmus' diyenlerin sizin yaptiginiz gibi beyaz yalan soyledigini dusundunuz?

Aslinda biz sabahtan basliyoruz kendimizi ve etrafimizi kandirmaya. Gunaydin'a gunaydin'la cevap verirken afyonunuz gercekten patlayip aydiniz mi gercekten? Berbat bir gun gecirdiginiz, hatta soruldugu dakikada en boktan hissetiginiz ani yasarken kac kere 'iyidir' dediniz?

Biz kendimize mi durust degiliz, baskalarini mi uzmeyelim istiyoruz anlamadim gitti. Peki gercekten uzulen kim?

Pek bir felsefi oldu sanki diyerek 'ben ufak ufak kacayim' dediginiz oldu mu? Yalan soyleme olduysa 'oldu' de. Surada biz bizeyiz. Bir sen, bir ben, bir de bebek diyerek sacmalamak istiyorum ve yukarida ki soruya cevap olarak 'benim oldu' diyerek ben kaciyorum. Hadi bye!

Yazari belli- Ben